Uit onderzoek is gebleken dat internetbankieren is gaan behoren tot de standaarduitrusting van de consument. Enige maanden zijn 2700 Nederlanders ondervraagd in een onderzoek naar de ‘E-insurance consument’. Alle 2700 consumenten hebben de afgelopen 12 maanden een financieel product afgesloten (zie 18 juni http://bank.blog.nl/abn-amro/2009/06/18/internetbankieren-zet-opmars-voort).
Van deze groep doet 90% (!) aan internetbankieren en gaat 50% op zoek naar informatie over financiele producten op internet. Sowieso is deze groep e-commerce minded; maar liefst 78% doet ook andere aankopen via internet.
Toch blijven banken soms hardleers en denken dat de ‘internetbankierende klant’ toch eigenlijk graag naar een kantoor wil komen en daar een ‘gesprek’ zou willen voeren met de bankdirecteur. Vroeger, toen bankdirecteuren nog notabelen waren, zou aan z’n verzoek natuurlijk zonder dralen gevolg zijn gegeven. Maar de ‘kredietcrisis’ heeft de bankiers van hun voetstuk gestoten en vooralsnog hebben de banken er nog weinig aan gedaan om hun oude status weer terug te vinden.
Ik heb het de afgelopen weken met de RABO mogen ervaren. Ondanks dat de RABO op haar website schrijft dat ” eten, slapen, internetbankieren. Allemaal de gewoonste zaak van de wereld. Met Rabo Internetbankieren regelt u al uw bankzaken vanuit huis. Of zelfs vanaf uw vakantieadres, want internetbankieren is niet gebonden aan plaats of tijd”.
Ik stelde per mail een vraag over hoe de RABO klantenservice definieert. Ik had namelijk het gevoel gekregen dat de RABO vooral aan rekeningservice doet (ik stond voor zeer klein bedrag rood op een rekening, terwijl ik op een andere rekening voor een zeer groot bedrag credit stond; vervolgens werd gedreigd met een aantekening bij Bureau Kredietregistratie).
Vervolgens werd ik gemaild (dat wel) dat de bank graag een gesprek wilde, na weigering mijnerzijds (eerst maar eens een reactie via de mail) werd ik twee maal gebeld (volgens de RABO ‘hadden wij er dan uit kunnen komen!’) en vervolgens wordt mij gevraagd om een gesprek te voeren met de bankdirecteur.
Banken, snap de tijdsgeest nu eens eindelijk. De klant betaalt, dus bepaalt. Dus als de klant vraagt om een schriftelijke reactie, dan graag een schriftelijke reactie.
Lees ook:Internetbankieren zet opmars voort
Lees ook:Verbond van Verzekeraars willen af van provisies: terecht zou ik zeggen
Lees ook:Campagne 3x kloppen van banken is goed, maar niet voldoende
Lees ook:Per 1 november wijziging Algemene Voorwaarden banken: belangrijk?
Lees ook:ING (de top-rekening) en Kassa: deel 2
Thank you very much for that excellent article
Wát Vreemd dat al het moeten tot willen wordt verklaard als men wat wil , van Ons weer ?
How much money do I have to pay towards the principal each month?
Ik herken mij 100% in bovenstaande. Afgelopen jaar heb ik een aantal vragen voor Rabo gehad, maar het antwoord was elke keer: hiervoor moet u langskomen. Verhoging van mij creditcardlimiet naar pakweg 1% van mijn jaarsalaris: langskomen. Een hypotheekofferte aanvragen (waarbij ik de exacte specificatie opgeef en ik alleen om de rente vraag): langskomen. Een extra visa-kaart aanvragen: langskomen. Een extra bankrekening openen: langskomen.
Maar ik wil en kan helemaal niet langskomen! Ik zit 5 dagen per week in Parijs, en juist, u raadt het al: langskomen kan alleen door-de-weeks. Of je nu nul of 100.000 euro op je bankrekening hebt staan, dat maakt niet uit.
Het meest vervelende is nog dat de mensen van de Rabofoon in sommige gevallen beloven dat het allemaal op afstand kan, maar ik uiteindelijk van een lokale bankmedewerker krijg te horen dat dat niet kan. Hemeltergend!
Ik heb laatst maar besloten om (ook) een rekening te openen bij de ING. Niet omdat ik verwacht dat het daar beter zal zijn, maar meer in het kader van ‘spread you chances…..’
Yep , én dát Ken Ik ook !
Idem met overheden en andere bedrijven , sinds ze Ons in 1991 buiten de wet stelden werd het helemaal erg!Belastingdienst ging ook héél dwars ,obstructief en raar doen , chaos all Around !
Goh, ik ben niet de enige. Op internet leek het of ik kon aanvragen een rekening te openen. Maar tot mijn verbazing werd ik enkele weken later gebeld omdat ik een ‘orienterend gesprek’ zou hebben aangevraagd. Door de telefoon krijg ik steeds andere informatie over wat wel en niet kan bij de Rabo en het regelen van zo’n orienterend gesprek is bovendien geen sinecure. Het lijkt of ze mijn geld niet willen hebben (ik wil ivm een erfenis een bedrag ‘stallen’ en er nog even niet over nadenken). Ik moet langskomen. Maar als ik dan langskom, moet ik toch echt eerst een afspraak maken voor een uur, maar me wel alvast legitimeren. Geen idee waarmee zij de 55 minuten gaan vullen nadat ik in 5 min. de situatie en mijn bedoelingen uiteen heb gezet (wat ik trouwens aan de telefoon al 3x heb gedaan). Ik snap weinig van deze bank. Met ABN Amro trouwens soortgelijke ervaringen. (Door het afhandelen van de nalatenschap heb ik ineens een vergelijkend bankonderzoek kunnen doen). Alleen bij de ING en bij een aantal kleinere banken gaat alles gemakkelijk. Ik bel of mail, leg iets uit, krijg het juiste formulier toegestuurd, vul het in, voeg de nodige papieren toe en het is binnen enkele dagen geregeld. De ING hoeft nooit te praten. Fijn!
Nou , Pas maar Op , Ik Heb de Ervaring dat ze er altijd voor Je het Weet al geld uitgesleept hebben!
En langskomen , dan kunnen ze Je psychologisch bewerken , zoiets …van die armoedzaaier zal het wel niet doen …of die heeft zeker geen Geld….of Ik heb al mijn zeer dure belangrijke tijd aan Jou besteed …hup tekenen en betalen Jij , dát soort criminele misbruik van kennis hoé Mensen te manipuleren !
Die ene goede? daar mee niet bedoeld!
Thank you for this valuable post. It changed my approach