Hét buzz-woord van 2011 in de financiële wereld was voor mij niet ‘perverse bonusprikkel’ maar ‘weeffout’. En dan denk je aan een klein foutje dat zó gerepareerd kan worden. Was het maar waar! Ons financiële systeem lijkt meer op de spijkerbroeken die jongeren dragen: meer gat dan stof. Het roer moet nu echt om. Er moeten grote beslissingen worden genomen. Daarom spijker ik 5 financiële stellingen op de deur van GeenStijl.
Schaf subsidie op schuld af
Nederland heeft een flinke hypotheekschuld, met dank aan de hypotheekrenteaftrek. De schuldsubsidie zorgt er ook voor dat er geen evenwichtige keuze gemaakt worden tussen huren of kopen. Hierdoor is de woningmarkt verstoord. Oplossing: het huis wordt vermogen in box 3, dan wordt het belast tegen de vermogensrendementsheffing die wordt vastgesteld op basis van een mandje staatsleningen (i.p.v. de arbitraire 4%). Het huurwaardeforfait wordt afgeschaft. De huidige hypotheekrenteaftrek moet voorzichtig worden afgebouwd in 20 jaar tot nul. Laat gemeenten niet speculeren met grond. Introduceer weer het begrip ‘eigen geld’ en koppel lening aan waarde-ontwikkeling huis, zoals bij effectenkrediet.
Splits de banken
Het vertrouwen in de banken is weg, omdat de klant niet snapt wat de bank doet voor de klant en met welk risico. Maak daarom banken kleiner door ‘Investment banks’ met hoger risicoprofiel los te koppelen van ‘Main Street banks’ met lager risicoprofiel. Zorg dat banken solvabiliteitsratio’s hebben van 15% plus. Banken financieren zich weer primair met eigen vermogen (Investmentbanks), spaargeld en obligaties (Main Street banks) en minder elkaar (minder verwevenheid, minder systeemrisico). Bankbalansen groeien mee met de groei van de klant. Creëer concurrentie door nieuwe ‘community banks’ die dicht bij de klant staan (“de kerktoren kunnen zien”). Verzekeraars gaan weer verzekeren, d.w.z. risico’s overnemen van de klant (overlijden, lang leven, kapitaalgarantie). Producten worden niet simpel, maar begrijpelijk. Zorgplicht moet zorgrecht worden.
Schaf depositogarantiesysteem af
Niet alleen banken zijn risico’s uit het oog verloren, maar ook de consument. De ‘saaie’ bank én de ’saaie’ consument moet terug. Dus weg met die “risico-verstikkende molton-deken” (uitspraak Rutte): schaf het depositogarantiesysteem af. Laat de ABN AMRO (in handen Staat) uitgroeien tot de ‘rijkspostspaarbank’, maar daar horen dan wel lage spaartarieven bij. Méér rente betekent méér risico. In het beleggingsprofiel moet de nadruk liggen op risico en niet op rendement. Banken kunnen failliet gaan, obligaties kunnen ook wel eens niet 100% terugbetaald worden, producten kunnen waardeloos worden. Kortom: garanties bestaan niet.
Hef de collectieve solidariteitspensioenfondsen op
Het collectieve aanvullende solidariteitspensioen past niet meer in deze tijd. Alleen de AOW blijft hetzelfde. Pensioen is gewoon spaargeld en hoort dan ook thuis in Box 3. Laat werknemers wel individueel sparen voor pensioen via ‘defined contribution regelingen’. En graag een deel verplicht, want ik weet ook dat consumenten soms irrationele beslissingen nemen. Daarom moet via een basisvrijstelling het pensioensparen deels fiscaal gefaciliteerd worden. Bedrijven kunnen niet meer ‘graaien’ in de pensioenpotten en DNB kan mevrouw Kellerman naar huis sturen. Er is geen garantie meer op een eindbedrag. Periodieke inleg en rendement geven een prognose-pensioen. En de AFM moet erop toezien dat dit correct gebeurt. Mensen maken zelf de keuze: meer storten of langer werken. Er kan nog steeds collectief worden belegd. Willen werknemers een garantie, dan kopen ze die bij een verzekeringsmaatschappij.
Creëer een monetaire én politiek democratische Europese unie
En dan de ‘weeffout aller weeffouten’: de euro. Ik kies voor een Europa mét de Euro omdat wij de strijd aan moeten gaan met India, China en Brazilië (nu al groter dan Groot-Brittannië). Zorg daarom voor in de wet verankerde begrotingsdiscipline; leg de fundamenten voor een Europees Ministerie van Financiën en een ECB met het echte mandaat van een Centrale Bank. Zorg voor daadwerkelijk Europees toezicht op de banken. Dwing Griekenland (maar schrijf schulden wel af) en Italië en (deels Spanje) tot hervormingen in het belastingsysteem en de arbeidsmarkt, zodat landen zichzelf weer kunnen financieren (let wel, in een Verenigd Europa zullen altijd zwakke broeders zijn). Maar dan wel graag in een democratisch Europa. Wie snapt nog de onderlinge relatie tussen de Europese Raad (Van Rompuy), de Europese Commissie (Barosso), en het Europese Parlement. Zorg dat de grijze muis Van Rompuy wordt vervangen door een charismatisch Europese President. En voer de Europese discussie in Nederland.
Never waste a good crisis.
Lees ook:Bankklanten willen gewoon dat een bank doet wat het moet doen en niet meer
Lees ook:Muppets on a string
Lees ook:Dacht u echt dat het bij de banken over en uit was met uitwassen voor ‘topmannen’?
Lees ook:Reddingsplan voor financieel stelsel krijgt vervolg
Lees ook:Rutte kán geschiedenis schrijven
mooie blog en een sterk verhaal Peter!
Mooi omschreven. Duimen omhoog voor dit stuk, duimen omlaag voor het huidige systeem.
Heel mooi en zou het ook mogelijk zijn dat bedrijven die opgekocht zijn en daarna vol gestopt met schulden toch belastingen moeten betalen?
Laatste alinea : KANSLOOS…u kent blijkbaar de moraal niet in de het Zuiden van Europa…begint al in Wallonie…KEEP ON DREAMING !
En wat betreft de schulden : alleen een DEBT-JUBILEE zal de schulden verminderen en de consumpie & investeringen weer mogelijk maken…maar u blijft natuurlijk een bankmannetje !
Angst is een slechte raadgever, dus onrust hebben we niets aan. Goede beslissingen nemen en een visie voor de lange termijn is een noodzaak, één ding is zeker !
Het gaat ons geld kosten !