Onlangs publiceerde minister Donner een brief aan de tweede kamer waarin hij aangaf dat de burger beter geinformeerd dient te worden over pensioen. In een interview met het FD gaf de minister aan dat de burger ook een reeler beeld dient te krijgen van het te verwachten pensioen.
In Buitenhof van zondag 11 april mocht mevrouw Kellerman van DNB vanuit haar discipline het betoog van Donner ondersteunen.
De brief van Donner komt op het goede moment en lijkt mij niet aan dovensoren gericht. Werknemers moet het idee van het 100% gegarandeerde pensioen laten varen, in ieder geval in reele termen (nominaal waarschijnlijk wel). Pensioenfondsen moeten beleggen en omdat niemand de toekomst kan voorspellen, is een garantie niet te geven. Immers, zelfs als de pensioenfondsen alles in staatsobligaties beleggen (helaas heeft DNB bij de fondsen aangedrongen op het dieptepunt van de markt alle aandelen te verkopen, zoals zo vaak zijn het met name de zogenaamde professionals die de foute keuzes maken) en dus het risico van de portefeuille verlagen, dan doemt het probleem van een onvoldoende rendement op. En Donner gaf in zijn brief aan dat het lastig zal zijn om de pensioenpremies te verhogen (als dat voor rekening van de bedrijven zal komen).
Daarnaast wees mevrouw Kellerman er terecht op dat slechts weinigen de 70% van het laatste of gemiddelde loon zullen behalen (als gevolg van pensioenbreuk en te weinig dienstjaren) en dan valt het pensioen dus lager uit. Maar hoeveel werknemers zullen dit weten en kunnen uitrekenen wat het betekent?
Wat staat ons te doen?
In de eerste plaats informeren en uitleggen, daarin heeft Donner volkomen gelijk. Het opzetten van het UPO (het uniforme pensioenoverzicht) is een eerste stap. Alles wijst er echter op, en mevrouw Kellerman noemde het ook, dat werknemers zich zullen moeten gaan bijverzekeren. Dit betekent in gewoon nederlands dat werknemers meer moeten gaan sparen. Nu moeten we het ook weer niet gaan overdrijven. Nederland is al spaarland nr. 1 (er staat meer dan 350 miljard op de rekening) en ook het sparen bij verzekeraars (zelfs na correctie voor de woekerpolis) is uitermate populair geweest (circa 70 miljard staat er bij verzekeraars).
Zelf bijsparen voor pensioen (pijler 2 en pijler 3) is niet altijd even gemakkelijk en zeker niet goedkoop. Daar lijkt de komende jaren nu definitief verandering in te komen. Brand New Day heeft de spits afgebeten en ik denk dat er nog veel partijen zullen volgen. Met de komst van concurrentie op de pensioenmarkt zullen de kosten dalen en de transparantie stijgen. Werkgevers zullen graag de last van het pensioen willen verleggen van het ondernemings/bedrijfspensioenfonds naar de individuele medewerker. Dit zal het solidariteitsbeginsel onder druk zetten. Als mensen toch willen kiezen voor garantie en solidariteit, dan ligt mogelijk een lager pensioen in het verschiet.
De pensioenwereld zoals wij die kenden, lijkt nu definitief voorbij. Nieuwe tijden breken aan en werknemers zullen meer dan ooit op hun zaak moeten letten.
Lees ook:Overheid verpolitiekt de pensioenproblematiek
Lees ook:26 januari 2012: de “pensioenbattle tussen PPI’s en Pensioenverzekeraars”
Lees ook:Het roer moet om
Lees ook:Goede ingezonden brief van Brand New Day in FD
Lees ook:Donner neemt in pensioenvraagstuk een rigide standpunt in (en zeker niet in belang van pensioengerechtigde)