Het ons zo bekende kamerlid Irrgang (SP) heeft vragen gesteld aan de minister van Financien (zie hier de link). Het betreft het bericht in de Telegraaf “DNB steekt stokje voor serviceabonnementen”. Op 1 juni heeft de minister geantwoord en ik kan er geen touw aan vastknopen. Dat is jammer, want de discussie over de wijze waarop tussenpersonen beloond moeten worden voor diensten staat volop in de belangstelling.
De verzekeraars hebben een standpunt in genomen (dat heet CAR,Customer Agreed Remuneration), waarbij het uitgangspunt lijkt dat de tussenpersoon rechtstreeks met de klant een provisieovereenkomst moet afsluiten. De verzekeraar gaat daar buiten staan. Tot nu toe is de provisie voor de tussenpersoon veelal opgenomen in de totale prijs en betaalt de verzekeraar een kick-back aan de tussenpersoon. Aan dit systeem kleven grote bezwaren (geen transparantie en klant weet niet of tussenpersoon wel het juiste product voor de klant aanraadt) en dus was het idee van een abonnement heel interessant.
DNB heeft nu verklaard dat z’n abonnement een onzekere factor in zich draagt (ga je wel of niet claimen onder abonnement) en dat om die reden de tussenpersoon een verzekeraar zou zijn en dus een vergunning als verzekeraar zal moeten hebben. Heb je het ooit zo zout gegeten?
Er zit nogal een verschil in regelgeving en kosten en mankracht en imago tussen een relatief kleine tussenpersoon en een verzekeraar. Het is toch te gek voor woorden dat een tussenpersoon een verzekeraar zou moeten worden (en denk dan even aan de discussie over het feit dat DNB kleine verzekeraars bezig is de nek om te draaien, zie Blog van 17 juni), enkel en alleen omdat de tussenpersoon aan klanten een zeer transparant en begrijpelijk provisiesysteem wil aanbieden.
Ik snap het niet. Ik weet wel dat mijn serviceabonnement van Feenstra Verwarming voor mijn verwarmingsketel ook een onzekere factor heeft. Alleen als de ketel kapot is, bel ik ze op of ze even voor niets de ketel willen komen repareren (want ik heb een serviceabonnement). Wat is in hemelsnaam het verschil?
Irritant is ook dat het antwoord van de minister niet helder is. De minister schrijft ” Het aanbieden van serviceabonnementen kan volgens DNB echter onder bepaalde omstandigheden kwalificeren als het uitoefenen van het bedrijf van schadeverzekeraar waarvoor een vergunning nodig is”. Helaas geeft de minister niet aan wat die bepaalde omstandigheden zijn! Betekent het wellicht dat het betreft activiteiten gekoppeld aan een financiele dienst, terwijl dat bij mijn verwarmingsketel niet het geval is?
Opnieuw laadt DNB de verdenking op zich dat zij geen kleine partijen duldt in het bank-en verzekeringswezen. Vanuit de klant (en daar zou DNB ook oog voor moeten hebben) is het allemaal niet te begrijpen. Willen tussenpersonen hun imago verbeteren en een structuur introduceren die gewone consumenten begrijpen (en ja, die zitten niuet bij DNB), is het weer niet goed. Want laten we nu even heel duidelijk zijn, Nederlanders gaan niet uurtje-factuurtje betalen voor de dienst van een tussenpersoon!
Lees ook:Bij provisie gaat het eerst om begrijpelijkheid en keuzevrijheid, daarna over hoogte en vorm
Lees ook:Verbond van Verzekeraars willen af van provisies: terecht zou ik zeggen
Lees ook:Bittere champagne voor tussenpersonen (BNR column 12 november 2012)
Lees ook:Nieuwe provisieregels bevoordelen verzekeraars
Lees ook:AEGON zegt sorry
I have removed it a question