Oh, oh, wat een ironie. In de week dat Minister Dijsselbloem aan heel Europa wil laten zien hoe streng hij wel niet is voor de bancaire sector, wordt Nederland door het rating bureau Standard & Poors uit het zeer selecte groepje Triple A landen in Europa gegooid. Het zat er aan te komen, Nederland zat al sinds januari van dit jaar op het strafbankje en dus zijn de gevolgen op de kapitaalmarkt zeer beperkt. Maar het reputatieverlies voor Nederland en met name Dijsselbloem, zijn verkiezing tot voorzitter van de Eurogroep was mede ingegeven door onze jarenlange onaantastbare status van Triple A land, is niet te onderschatten. Het zijn onvoldoendes op het rapport voor het vak ’daadkracht’ en ‘hervormen’. Maar de Minister ziet het allemaal anders en verklaarde op BNR “we zijn nog steeds een AAA-land’. Natuurlijk, als u het zegt. Keep on dreaming.
De minister verkiest graag de weg van de ‘alleingang’. Dat is ook het geval bij het ingrijpen in het salarisbeleid bij financiële instellingen. Met een echte loonwet wil de Minister het variabele loondeel beperken tot 20% van het vaste salaris. En dat terwijl in Europa een moeizaam compromis was bereikt over een plafond van 100%. Een compromis waarmee de banken en verzekeraars zelf ook mee akkoord waren gegaan.
Natuurlijk is het goed dat retentiebonussen, vertrekgeld en ‘golden parachutes’ worden verboden en beperkt. Helemaal mee eens. Maar het uit de pas lopen met de rest van Europa is onnodig.
Wat wil de Minister eigenlijk bereiken? De minister spreekt over de ‘perverse prikkels die uitgaan van de bonus en die verantwoordelijk waren voor de crisis’. Grote woorden. Wie zijn die crisisveroorzakers?
Deze week maakte de European Banking Authority haar lijst bekend met bankiers die meer dan 1 miljoen verdienen. Van de 3500 grootverdieners zaten er 2700 in Engeland en slechts 27 in Nederland. Het totale salaris van deze 27 grootverdieners is slechts 0,5% van het Europese totaal. En Nederland is het land waar de bonus het kleinst is vergeleken met het vaste salaris en een van de weinigen landen waar de bonus minder is dan vaste salaris.
En die vermaledijde handelaren, de personen die door de maatregel van Dijsselbloem gestraft zouden moeten worden, zijn een internationaal volk. En als de ABN AMRO handelaren bijvoorbeeld vanuit Brussel gaan werken, dan geldt de loonwet niet.
Wat resteert is een maatregel voor de bühne, een draconische maatregel met de nare bijsmaak van rancune.
Lees ook:Een typisch NVB compromis: oogt leuk, maar gaat niets veranderen
Lees ook:Krokodillentranen in 2e kamer
Lees ook:Zichtbare bankiers (column BNR 10 februari 2014)
Lees ook:Een merkwaardige spagaat (column BNR 1 april 2013)
Lees ook:de verdampte bonussen van Van Keulen
“Dat is ook het geval bij het ingrijpen in het salarisbeleid bij financiële instellingen.”
.
Ingrijpen in het salarisbeleid is alleen effectief als inderdaad salarissen de ondergang van financiële instellingen hebben veroorzaakt.
Helaas ontbreekt hiervoor enig spoortje van bewijs.
Wat wel waar is, is dat de overheid de oorzaak is van de economische teloorgang. Dat is gebeurd door het blokkeren van vrije marktwerking via ‘privileges’ of privileges. Maar de meeste ‘mainstream’ economen ontberen noodzakelijke kennis om tot deze conclusie te komen. Een geruststellende gedacht voor politici.
Bij vrijwel elk ander bedrijf dan een bank hebben bonussen of slimme arbeidscontracten, op een zeldzame uitzondering na, niet geleid tot de ondergang van bedrijven. Dit wegens het ontbreken van privileges en het functioneren van een vrije markt.
“De minister spreekt over de ‘perverse prikkels die uitgaan van de bonus en die verantwoordelijk waren voor de crisis’. ”
Welke werkgever dient het personeel perverse prikkels toe met als risico de ondergang van het bedrijf ?
Al reeds op de lagere sgool is mij verteld dat bonus een beloning voor een goede prestatie is.
Op het ministerie zijn ze al enige tijd de weg kwijt en neemt paniek toe.