Vorige week sprak ik mij kritisch uit over een rapport van de AFM over de dienstverlening van vermogensbeheerders in het kader van advies en beheer. Ik had twee punten van kritiek. Samengevat: er werden geen namen genoemd van beheerders die niet aan de eisen van de AFM voldoen en ik vond de steekproef van 142 dossiers wat aan de magere kant.
De column ging feitelijk om transparantie en verantwoording. Ik was daarom blij verrast dat de AFM de moeite nam om op de website een reactie te geven. De AFM geeft aan dat de Wet op het financieel toezicht bepaalt dat de AFM de namen van individuele vermogensbeheerders niet mag noemen. Natuurlijk, de AFM moet zich aan de wet houden, maar des te meer reden om het rapport binnenskamers te houden en intern druk te zetten op de beheerders om de kwaliteit te verhogen. Want hoe je het ook wendt of keert, de goede vermogensbeheerders worden nu in dezelfde hoek gezet als de slechte beheerders. De 16-eeuwse bankier Gresham schreef het al op: “bad money drives out good money”.
Het is niet mijn bedoeling om via deze BNR-column een discussie met de AFM te voeren, maar het toeval wil dat vorige week onze andere financiele toezichthouder, de Nederlandsche bank, haar 4-jaren visie op het toezicht uitbracht. En wat schrijft DNB? Zij wil meer informatie publiceren over de financiele gezondheid van individuele instellingen. Daardoor zal het eenvoudiger worden om financiele instellingen met elkaar te kunnen vergelijken. Volgens het Financiele Dagblad is het Ministerie van Financien bereid hiervoor de wet aan te passen.
De roep om meer transparantie, nu dus ook door mij, zal de toezichtshouders echter wel doen balanceren op een hele dunne lijn. Bankieren is vertrouwen en 1 verkeerd bericht kan een bankrun teweeg brengen. Denk nog maar eens aan die uitspraak van Lakeman over DSB in Goedemorgen Nederland.
Het is te hopen dat de actie van DNB niet alleen maar voor de buhne is, want als de bankencrisis 1 ding aan het licht heeft gebracht is dat DNB ernstig tekort is geschoten in haar toezichtstaken. De rapporten van Scheltema over DSB en van Frijns/Hoekstra over SNS Reaal, maar ook de verhoren van de Commissie de Wit, waren overduidelijk. De toezichthouder koos te vaak de kant van de banken.
Openheid geven over het toezicht is goed, maar de kwaliteit van het toezicht verhogen, is belangrijker. De toekomstvisie van DNB zijn mooie woorden, nu de daden.
Lees ook:Reactie AFM op mijn blog van 3 maart op BNR over rapport van AFM over advies en beheer
Lees ook:Kantekeningen bij een slecht AFM rapport (column BNR 3 maart 2014)
Lees ook:Vermogensbeheerders: zijn zij nu zo slim of zijn de klanten zo dom?
Lees ook:Jorisdriepinter toezichtsmodel (column BNR 27 januari 2014)
Lees ook:SMTM