In dit blog heb ik eerder aandacht besteed aan het ‘verdienmodel’ van de kredietbeoordelaars en dat dit verdienmodel voor een (belangrijk) deel de oorzaak is dat we in een financiele crisis terecht zijn gekomen (zie mijn blog van 17 september http://bank.blog.nl/kredietcrisis/2009/09/17/kredietbeoordelaars-eindelijk-onder-vuur-en-terecht-maar-wat-is-het-alternatief ). Alle drie kredietbeoordelaars zijn van Amerikaanse origine, hoewel Finch in Franse handen is. Bovendien zijn de twee belangrijkste Moody’s en Standard & Poor’s beursgenoteerd wat weer druk legt op deze bedrijven om omzet en winst te maken.
De onafhankelijkheid van de drie kredietbeoordelaars wordt ernstig in twijfel getrokken. Echter ook hun integriteit staat ter discussie. Zij geven niet alleen een oordeel over de kredietwaardigheid van leningen en bedrijven, maar treden ook vaak op als adviseur van diezelfde bedrijven.
De CEO van de Deutsche Bank, Ackermann, heeft nu onlangs het voorstel gedaan een Europese tegenhanger op te zetten. Dit lijkt mij niet zomaar een ‘luchtballonetje’. Al geruime tijd wordt hierover gesproken. Een belangrijke vraag hierbij is vanzelfsprekend of dit bedrijf een publiek of privaat bedrijf wordt en indien gekozen wordt voor het laatste, of dit Europese bedrijf niet direct in hetzelfde troebel water terecht komt als de Amerikaanse bedrijven.
Ik heb zelf het voorstel gedaan er een publiek bedrijf van te maken. Het beoordelen van leningen is van het grootste belang en bijna alle pensioenfondsen, maar ook heel veel particulieren, varen bijna blind op de rating (heel vaak mag er niet eens belegd worden in een obligatie met een te lage rating). Het is gewoon geen taak voor de private sector, het gaat immers om het beoordelen van diezelfde sector.
Nu Duitsland (voor een deel is de Deutsche Bank Duitsland) zich heeft uitgesproken, zie ik wel direct een bekend Europees probleem opduiken, nl. waar komt deze Europese kredietbeoordelaar? Het is bijna een pavlof-reactie dat Frankrijk zal kiezen voor Parijs of Straatsburg.
Ik zie hier wel een kans voor Holland Financieel Centrum. Hier is meer eer aan te behalen dat het aantrekken van kantoren van buitenlandse banken.
Lees ook:Kredietbeoordelaars eindelijk onder vuur en terecht: maar wat is het alternatief?
Lees ook:Kredietbeoordelaars: wat moeten we ermee?
Lees ook:Moody blues
Lees ook:Fitch doet onbehoorlijke chantagepoging
Lees ook:Reddingsplan voor financieel stelsel krijgt vervolg
Een groot gedeelte van de problematiek rond banken als Icesave en de moeder zou kunnen worden opgelost als de DNB de banken zou toestaan om hun eigen interne ratings van banken (“due diligence” is verplicht) onderling te delen en uit te wisselen. Elke (bank) besteedt nu veel geld aan due diligence van banken en aan het monitoren van het betalingsverkeer.
Die info zou bv via de DNB tussen banken gedeeld kunnen worden. En bv ook als info/service aan klanten kunnen worden gegeven.
Dit geeft aan dat toezichthouders zich realiseerden dat de rating-agencies niet te vertrouwen waren.
Tony de Bree
http://www.dagboekvaneenbankier.nl