Ook in Belgie is de discussie over het deposito-garantiesysteem in volle hevigheid losgebarsten. In de belgische krant de Tijd geeft de bestuurder van Febelfin Vermaerke, Febelfin is de overkoepelende federatie van de Belgische financiele sector, aan dat de meeste Belgische banken een voorstander zijn van een franchise in het deposito-garantiesysteem. Dat betekent dat de garantie slechts geldt boven een minimumbedrag.
Met andere woorden, het risico wordt bij de spaarder gelegd. Deze zal mede verantwoordelijkheid moeten dragen. Paul D’Haeyer, topman van Centea, formuleerde het onlangs als volgt: ‘Het zou logisch zijn dat spaarders een hogere garantie krijgen als ze met een normale rentevoet tevreden zijn. Wie een hogere rente wil, moet dan maar vrede nemen met een garantie van 90 procent van het spaargeld.’
De kleine Belgische banken, waaronder RABO Belgie, zijn zeer verontwaardigd. Dat is curieus.
Was het niet de nu ex-topman van RABO, Heemskerk, die het volgende stelde in FEM Business (nov. 2008): “Als een bank omvalt dan moeten niet zoals nu de andere banken voor de schade opdraaien, maar de spaarder zelf. Die zou een deel van de renteopbrengst in een speciaal fonds moeten steken. Stap je naar een een bank met een hoger risico, dan betaal je een hogere premie. De spaarder moet er voor opdraaien”.
En dat stellen de grote Belgische banken nu ook. Voor RABO gelden principes blijkbaar tot aan de landsgrens
Lees ook:discussie over nieuwe opzet deposito-garantiesysteem
Lees ook:Mijn visie op nieuwe deposito-garantiesysteem: AFSCHAFFEN
Lees ook:RABO is het zat om voor andere banken te betalen
Lees ook:Meneer van de Bank koopt een nieuwe Broem-broem
Lees ook:Waarom zouden spaarders geinteresseerd zijn in bankbalansen?