Vandaag werd ik gebeld door Standpunt NL die aandacht wilde besteden aan de oproep van de PVV om Wellink per direct te ontslaan. Ik was het niet eens met deze uitspraak, ik zou graag zien dat er een echt gedegen onderzoek komt naar het instellen van de noodregeling. Even voor de duidelijkheid, de commissie Scheltema heeft maar drie (3) pagina (van de honderden) besteed aan het aanvragen van het faillisement van DSB. Uiteindelijk heeft Standpunt NL gekozen voor een ander onderwerp, maar ik had toch maar weer eens even de stukken erbij gepakt.
Met name las ik weer eens het faillisementsverslag nummer 4 (van 2 augustus 2010) van de curator en kwam daarin tot mijn eigen verbazing een opmerkelijke zinssnede tegen. De curatoren hebben een boedelkrediet aangetrokken van enkele Nederlandse banken voor een totaalbedrag van 1 miljard. Er is op 2 augustus voor een bedrag van 575 miljoen onder deze faciliteit getrokken.
Waarom opmerkelijk? Omdat in het rapport Scheltema te lezen is dat DNB getracht heeft een liquiditeitsvangnet te maken om DSB te redden. Zij heeft aangeklopt bij een aantal grote banken (dit was de vergadering waarin gezegd zou zijn, volgens CEO Deckers van Van Lanschot, dat de banken het ‘misselijkmakende businessmodel van DSB niet gaan financieren). De banken hebben het vangnet niet gespannen.
Reden? De formele reden is dat men bang was dat de claims van klanten van DSB niet waren in te schatten. DNB heeft die angst overigens gevoed door te spreken over mogelijke miljarden (dit was ook een van de redenen om de beruchte ‘haircut’ toe te passen, die later tot het liquiditeitstekort van DSB zou leiden). RABO was volgens de commisie Scheltema helder: “wij zijn geen vette kip”.
Opmerkelijk is dan dat diezelfde banken nu WEL een krediet ter beschikking hebben gesteld. Is de situatie veranderd? Ja, Scheringa is vakkundig afgeserveerd, inclusief een lastige concurrent, zodat spaartarieven omlaag konden en hypotheektarieven omhoog. Maar is het risico veranderd? Nee, natuurlijk niet. Nogal altijd weten we niet hoe groot de claims nu echt zijn.
Mijn conclusie: als de banken de faciliteit VOOR de noodregeling ter beschikking hadden gesteld, dan was wellicht DSB niet failliet gegaan en had de bank ordelijk afgebouwd kunnen worden. Dit had de achtergestelde depositohouders wel geholpen.
Lees ook:Scheltema volgt advies DNB en maakt gehakt van AFM-oordeel
Lees ook:DNB heeft aantoonbaar gelogen in DSB-zaak
Lees ook:Deckers en de (te) hoge spaarrentes: deel 2
Lees ook:Commissie DSB: waarom niet een vertegenwoordiger van consument opnemen?
Lees ook:Onrust in top BinckBank: directeur Retail moet opstappen
Het verbaast mij constant weer hoe er gedacht kan worden dat de DSB orderlijk afgebouwd zou kunnen worden. Scheringa had van zijn bank een piramidespel gemaakt en ik documenteer dit uitgebreid in een artikel wat ik voor mijn eigen blog heb geschreven (http://www.luxetveritas.nl/blog/?p=597).
Als je ook kijkt naar het eerste curatorenverslag dan zie je al waarom banken niet bereidt waren de DSB te helpen. In feite had DSB al honderden miljoenen negatief eigen vermogen
“DSB Bank heeft aangegeven zelf recent onderzoek te hebben gemaakt naar de waarde van een deel van de portefeuille eerste hypotheken. Deze analyse gaf aan dat de “blended rate” van de tranches in deze portefeuille op c. 85% van de nominale waarde lag.”
Als dit indicatief is voor de gehele portefeuille dan moet er €630 miljoen worden afgeboekt (op een portefeuille eerste hypotheken van €4.2 miljard). Dit is nog los van de portefeuilles consumptief krediet en tweede hypotheken (waar de verliezen nog erger zullen zijn zoals ook blijkt uit Scheltema).
De DSB werd gerund zodat Scheringa fictieve winsten kon boeken. De inkomsten uit koopsompolissen konden direct worden bijgeboekt en zo leek het alsof er enorme winsten werden behaald. Dit terwijl mensen zo diep in de schulden werden gestoken, dat het gewoonweg niet mogelijk is dat de DSB kan hebben gedacht dat deze consumenten hun schulden ooit nog af zouden kunnen betalen. In een artikel uit de Telegraaf wordt het verhaal verteld van een man die zijn huis wist te verkopen voor €130.000 en een schuld bij DSB en dochtermaatschappijen had van €293.000. Dit is gewoon niet het gedrag van een eerlijke instelling, het is het gedrag van een frauduleuze instelling die uitsluitend is bedoelt om het belang te dienen van Dirk Scheringa en zijn corrupte handlangers.
waarom geven de banken dan een krediet van 1 miljard op basis van een waardeloze portefeuille?
De banken hebben een preferente positie over andere schuldeisers, dus ze lopen in ieder geval aanmerkelijk minder risico. Uit het derde curatorenverslag:
“Om de rentelasten voor de boedel nog verder te beperken, is overeengekomen dat dit boedelkrediet zo snel mogelijk zal worden afgelost uit de opbrengsten van bovengenoemde obligaties EN VAN ANDERE BOEDELOPBRENGSTEN.”
Niet alleen krijgen de banken het pandrecht op obligaties die inderdaad van akelig slechte kwaliteit zijn (zie mijn artikel), maar de curatoren hebben ook toegezegd dat ze hen zo snel mogelijk zullen terugbetalen uit andere boedelopbrengsten. Deze voordelige voorwaarden zijn mogelijk de reden voor het gedrag van de banken.
Ik geloof wel dat de banken het risico enigszins onderschatten, want het kan nog steeds goed zo zijn dat ze in ieder geval een gedeelte van hun geld niet meer terugzien.
De oorspronkelijke pogingen om een liquiditeitsvangnet te maken spraken overigens over veel grotere bedragen dan €1 miljard. De banken vroegen overheidsgaranties van MINIMAAL €3 miljard.
Overigens net in het debat voor de kamer zei de Jager dat er clausules in de overeenkomsten over securitisaties stonden, die melden dat wanneer er een andere eigenaar kwam van DSB, de securitisaties weer teruggekocht moesten worden door de nieuwe eigenaar. Dit zou betekenen dat er nog eens omstreeks €2 miljard aan verotte leningen op de balans van DSB zou komen. Niet echt een aantrekkelijk vooruitzicht voor kredietgevers.
@Jesse Frederik
bedankt voor deze heldere uiteenzetting.
Daarmee is de mythevorming van “het mes in de rug van DSB” weerlegd.